I går hadde eg ein typisk dag der alt ikkje går heilt som planlagt.
Siden me ska hjem te Randaberg i 50 års dag te helgå e det jo opplagt at den grønne kjolen må vaskast. Flinke så eg e ska eg jørr dette før eg går på skolen. Eg går inn på vaskerommet å skrur på masiknen å hørre "brrrr". Ikkje ein god lyd i mine øyrer... Men m har jo 2 vaskemaskiner så eg kan jo bare bytte.. men nei; dørå har låst seg... TYPISK!
Når lunsjen nærme seg finne eg ut at mitt hastverk tidligere på morgenen har resultert i at matboksen står igjen hjemma på komfyren. Det e her min elskverdige godgutt komme inn i bildet. Han ska nemlig te byen å trena å ville selvfølgelig komme innom meg me maten <3 I tillegg hadde han befridd klenå mine fra vaskemaskinen.
Det ska seies at Øyvind e mye merr enn bare handy. Eg e så utrolig gla for at eg får muligheten te å gifte meg med denne fantastiske personen. Det e rett å slett umulig for meg å ikkje verr gla i an. Det e egentli ein VELDIG god følelse.
Takk ska du ha Øyvind!!
1 kommentar:
Du treng ingen grøn kjole, Therese. Du har jo bunaden heime, og ALLE bunadar bør (les MÅ) brukast minst ein gong i løpet av mai (den syttande plar vera eit godt alternativ). Godt at du er nøgd med spiloppmakaren du er trulova med. Slikt likar til og med eg! (Kvar er "eg likar dette knappen"?)
Legg inn en kommentar